Mercedes-Benz 300 SL z 1952 r.

Korzenie modelu SL są nierozerwalnie związane ze sportem motorowym. U progu lat 50. Mercedes-Benz stworzył wyścigowy model 300 SL (W194). Jego pierwsze testy odbyły się w listopadzie 1951 r. na torze Solitude tuż obok Stuttgartu, a także na obiektach Nürburgring i Hockenheimring. Kilka miesięcy później, 12 marca 1952 r. na autostradzie łączącej Stuttgart z Heilbronn, auto zaprezentowano dziennikarzom.

Sezon wyścigowy 1952 okazał się dla Mercedes-Benz wyjątkowo udany. 300 SL zajął drugie i czwarte miejsce w wyścigu Mille Miglia, odniósł potrójne zwycięstwo w Prix de Berne, podwójne w 24-godzinnym wyścigu Le Mans i trzeciej edycji Carrera Panamericana w Meksyku, a także poczwórny sukces w Nürburgring Anniversary Sports Car Grand Prix. Słowem, trójramienna gwiazda wróciła do motorsportu z wyjątkowym rozmachem.

Przywracanie do życia 300 SL z podwoziem numer 2. Pierwszy egzemplarz modelu 300 SL już nie istnieje - w swoim czasie został zezłomowany. Drugi, z podwoziem o numerze 194 010 00002/52, od czasu wyprodukowania na przełomie 1951 i 1952 r. jest w posiadaniu Mercedes-Benz. Z okazji tegorocznych obchodów 60-lecia modelu SL został pieczołowicie odrestaurowany przez Mercedes-Benz Classic Centre w Fellbach niedaleko Stuttgartu. Pojazd rozłożono na części, a następnie każdą z nich wnikliwie sprawdzono i - w razie potrzeby - odnowiono zgodnie z najwyższymi standardami jakości i autentyczności. I choć drugi zbudowany kiedykolwiek Mercedes-Benz 300 SL (W194) zyskał całkowicie nowy blask, wciąż z dumą nosi ślady pełnego emocji życia.

Szczególnie trudnym procesem było odnowienie nadwozia, wykonanego z cienkiej blachy aluminiowej i magnezowej - z natury wyjątkowo delikatnego. W wielu miejscach mijający czas odcisnął na nim swoje bolesne piętno. W celu przywrócenia do dawnej świetności, specjaliści pracowali nad karoserią SL-a przez około pół roku. Cały proces restauracji trwał łącznie około 10 miesięcy, a ze względy na rozległy zakres wykonywanych prac ich harmonogram był wyjątkowo napięty.

Efekt okazał się wart włożonego wysiłku. Najstarszy istniejący SL, wciąż z oryginalną tablicą rejestracyjną W59-4029, z łatwością przyspiesza i bez trudu dobija do maksymalnej prędkości 230 km/h. I pomyśleć, że ma już 60 lat. Pierwszy samochód wyścigowy Mercedes-Benz po drugiej wojnie światowej powstał, gdy Europa wciąż podnosiła się z ruin. 15 czerwca 1951 r. zarząd firmy zadecydował o powrocie do świata motorsportu od sezonu 1952 i zatwierdził produkcję nowego samochodu, ukrytego pod kryptonimem 300 SL Super-Light. Później nazwę modelu skrócono po prostu do liter SL, dających początek jednej z największych legend motoryzacji. Silnik 300 SL - M194 - pochodzi od jednostki stosowanej w prestiżowej limuzynie 300, znanej także jako Mercedes Adenauer. Jego moc zwiększono do około 170 KM (125 kW). Zaopatrzony w suchą miskę olejową motor jest przechylony w lewo pod kątem 50 stopni. Nadwozie pierwszego SL-a zbudowano z elementów, które później wykorzystane zostały przy produkcji seryjnych modeli sportowych. Nad trójramienną gwiazdą wznosi się nisko poprowadzona maska, charakterystyczna dla przedwojennych aut wyścigowych.

Cechą charakterystyczną Coupé są podnoszone do góry drzwi, wrzynające się głęboko w powierzchnię dachu. Pierwotnie miały one klasyczny kształt i unosiły się wzdłuż linii szyb; podczas przygotowań do 24-godzinnego wyścigu Le Mans otwory drzwiowe zostały jednak powiększone, dając efekt skrzydeł mewy. Stąd właśnie wywodzi się nazwa Gullwing, nadana przez Amerykanów, oraz francuski odpowiednik Papillon (pol. motyl). Warto odnotować, że w dwóch wyścigach 300 SL wystąpił w wersji Roadster. Jednym z priorytetów podczas projektowania 300 SL była lekka konstrukcja. Jego karoserię wykonano z aluminium i magnezu, podobnie jak wybrane elementy mechaniczne; w celu redukcji masy niektóre części zostały rozwiercone. Rudolf Uhlenhaut, w tamtym czasie szef działu testów samochodów osobowych Daimler-Benz, opracował na potrzeby typoszeregu W194 specjalną ramę o wadze zaledwie 50 kg. Wykonano ją z cienkich rur stalowych, zaprojektowanych w celu absorbcji przyspieszeń wzdłużnych i bocznych. Łącznie na sezon wyścigowy 1952 zbudowano 10 egzemplarzy W194. Powstał także projekt auta przygotowanego do udziału w kolejnym sezonie, znany jako W194/11, nigdy jednak nie wyjechał na tor. Od 1954 roku Mercedes-Benz rozpoczął starty w Formule 1, a typoszereg W194 trafił do produkcji seryjnej jako 300 SL (W198). Jako samochód marzeń lat 50., został w 1999 r. wyróżniony tytułem Sportowego samochodu stulecia.

Źródło: Mercedes-Benz Polska